حکمرانی خوب با تأکید بر سازمان‌های غیر دولتی (NGO)

حکمرانی خوب از جمله مباحث مطرح در زمینه توسعه کشورها است. در سالیان اخیر، حکمرانی خوب تبدیل به موضوعی داغ در مدیریت بخش دولتی شده است و این به واسطه نقش مهمی است که حکمرانی در تعیین سلامت اجتماع ایفا می‌کند. می‌توان گفت سازمان‌های غیردولتی در سراسر جهان مشارکت افراد جامعه را در فرآیند توسعه تقویت می‌کنند و همچنین درک بهتر حکمرانی خوب می‌تواند یک نقشه راه یا مبنایی برای قضاوت در خصوص فرایندهای آتی اصلاحات نهادی و تکامل در بخش دولتی فراهم کند. این پژوهش به بررسی مؤلفه‌های حکمرانی خوب بر روی سازمان‌های غیر دولتی (NGO) پرداخته است. نوع تحقیق، توصیفی و روش تحقیق مورد استفاده، روش پیمایشی (زمینه یابی) است و هدف آن کاربردی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه است. سنجش روایی پرسشنامه از طریق بررسی محتوایی توسط اساتید مورد تأیید قرار گرفته است. همچنین برای پایایی پرسشنامه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است که بعد از اصلاح پرسشنامه 879/0 درصد می­باشد. جامعه آماری این پژوهش شرکت ارتباطات و زیرساخت می‌باشد که از روش تصادفی طبقه­ای برای نمونه گیری استفاده شده است. همچنین پرسشنامه بین مجموع مدیران ستادی و معاونت­های مجموعه ارتباطات و زیرساخت توزیع شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته‌های تحقیق در بررسی روابط بین متغیرهای مستقل (نتیجه گرایی، اثربخشی نقش‌ها و وظایف، ارتقا ارزش‌ها، شفاف سازی، ظرفیت سازی و پاسخگویی) و متغیر وابسته (سازمان‌های غیر دولتی NGO) نشان داد که مؤلفه‌ی نتیجه گرایی بیشترین تأثیر را در سازمان‌های غیر دولتی (NGO) و همچنین مؤلفه­ی پاسخگویی کمترین تأثیر را روی سازمان‌های غیر دولتی (NGO) دارد.